محسن رضايي بعد از انتخابات 88 آراء مردم را ناموس خود خواند و متعهد شد از راي مردم همچون ناموسش دفاع كند، اما بعد از تنها چند روز در نامه‌ای به احمد جنتی دبیرشورای نگهبان از ادامه پیگیری شکایت‌های پیرامون نتیجه انتخابات در روز بیست و دو خرداد انصراف داد.او كه بعد از انصراف از ناموسش با انتقادات بسياري از سمت مردم روبرو شد، در اظهار نظري ديگر در همان زمان گفت اگر تجاوزات کهریزک درست باشد باید برای جمهوری اسلامی عزای عمومی گرفت. اما اين اولين و آخرين اظهار نظر او در مورد تجاوزات كهريزك بود و هيچ وقت اعتراضي به وقايع كهريزك نكرد.او در همان زمان نيز چندين بار هاشمي رفسنجاني را به بهانه عدم موضع گيري بر عليه جنبش سبز ملامت مي كرد .
حال اين سردار بي لشكر با نزديك شدن به انتخابات مجلس باز هم هوس شركت در انتخابات به سرش زده است و جنبش سبز و رهبرانش را هدف اصلي بدگوي هايش قرار داده و اخيرا در يكي ديگر از اظهاراتش اعلام كرد: هرکسی که نگاه سبز دارد باید از بدنه مجمع خارج شود و این افراد خودشان مجمع را ترک کنند تا ما مجبور به جابجایی آنها نشویم.اما اوج عصبانيت و بهم ريختگي تعادل روحي و رواني او در اين چند سفر استاني و بعد از بي اعتنايي و عدم استقبال مردم در سخنراني هايش صورت گرفته است و او كه تمام آرزوهايش را براي برنده شدن در انتخابات بر باد رفته مي بيند، در اظهار نظري كم سابقه كه از عدم تعادل روحي و رواني او ناشي ميشود به مير حسين موسوي و مهدي كروبي توهين كرده و با القاب زشتي آنها را حمال و نوكر آمريكا خوانده است و با اين گفتار زننده راه خشنودي علي خامنه اي را در پيش گرفته است .اوخود خوب ميداند تمام محبوبيتش را بين مردم و در حمايت از حكومت و رهبري در جريان انتخابات 88 از دست داده و ديگر نه راه پس دارد و نه راه پيش و با زبان بي زباني خواستار حمايت از نوع تقلب حكومتي در انتخابات بعدي است زيرا كه با رفتار و گفتارمتناقضي كه او از خود نشان داده اين مردم راي در هيچ انتخاباتي به او نخواهند داد.
